Een nieuw jaar is voor veel mensen hét moment om eindelijk te beginnen met sporten, gezonder eten of minder social media. Het begin, dat is precies waar ik het over wil hebben. Want ergens aan beginnen, dat is voor mij vaak het moeilijkste.

Zakelijk gezien is het nieuwe jaar voor mij goed begonnen. Begin januari mocht ik een presentatie geven over storytelling en personal branding bij een prachtig bedrijf voor een groep gepassioneerde ondernemers die werken met het merk Kevin Murphy.

De laatste jaren word ik steeds vaker gevraagd als spreker en dat vind ik in eerste instantie hartstikke leuk. Helemaal als ik na afloop enthousiaste reacties ontvang van het publiek of mijn opdrachtgever. Toch gaat er vooraf aan zo’n presentatie van alles door mijn hoofd en ik kan vast niet de enige zijn. 

Zo’n week voor de deadline komen de zenuwen langzaam oppoppen. Inmiddels weet ik dat ik goed presteer onder druk, dat werkt als een boost voor mijn creativiteit. Maar het moment daarvoor krijg ik vaak even blinde paniek en heb ik kleine error. Ik weet dat ik niet voor niets wordt gevraagd, toch komen er twijfels, gevolgd door uitstelgedrag.

Als laatste ultieme uitstel poging om echt te beginnen, maak ik mezelf heel druk met het opruimen van mijn huis. Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd, zeg ik altijd. En als mijn huis dan brandschoon is, dan schuif ik achter mijn laptop. Dan ga ik schrijven, researchen, artikelen doorlezen, video’s op YouTube bekijken en ik oefen mijn teksten. De ideeën stromen door mijn hoofd. Maar als ik mijn verhaal voor 90% op papier heb, komt opnieuw de innerlijke criticus in mij omhoog. Is mijn verhaal wel duidelijk genoeg? Dat zijn de gevaarlijke momenten, want elke vorm van afleiding is dan welkom.  

Afgelopen zaterdag was zo’n moment, mijn zoon belde om even naar buiten te gaan voor een broodje. Al wandelend langs de Amstel gebeurde er iets magisch. Ik vertelde mijn zoon dat ik bezig was met een presentatie. Normaal gesproken ben ik degene die mensen coach, maar dit keer kreeg ik uit onverwachte hoek een ‘coachingsessie’. Mijn zoon studeert nog en heeft gevoel voor trends en conceptontwikkeling. Van tevoren had ik dit niet verwacht, maar hij bleek de ideale sparringpartner. Mijn creativiteit begon te stromen en met zijn ‘eye-openers’ kon ik mijn presentatie nog beter scherpstellen.  

Thuis kroop ik opnieuw achter mijn laptop en daar heb ik de rest van de avond gezeten. De presentatie was precies zoals ik had gehoopt. Een mooi inspirerend verhaal, onderbouwd met relevante theorieën, mooie voorbeelden uit zowel mijn zakelijke als privéleven. Aangevuld met een voorbeeld over hoe een andere generatie (GenZ) service ervaart. Waar een wandeling met mijn zoon al niet goed voor is. 

Mijn creativiteit komt het best tot zijn recht als ik wat druk voel. Soms best irritant, maar ik kan niet anders dan accepteren. In het dagelijks leven spar ik ook vaak met andere ondernemers. Of het nu finance vraagstukken zijn of conceptontwikkeling. Sparren helpt om je gesteund te voelen en om tot andere inzichten te komen. Ook moeite om te beginnen? Stel het begin gewoon even uit en deel je ideeën eens met een buitenstaander. Vertel over je nieuwe plannen en vraag om feedback. Ook zin om eens te sparren? Stuur me gerust een mailtje of bel me. 

Groetjes!