In mijn puberteit was ik, net zoals vele andere leeftijdsgenoten, flink dwars. Ik kon me als tienermeisje genoeg leukere dingen bedenken dan een gezinsuitje naar familie in Ermelo. Toch ging ik elke keer braaf mee. En dat had alles te maken met mijn tante Magda, die elk familiebezoek een stuk leuker maakte. Magda was kapper en volgens mijn moeder was ze zelfs de beste docent op de kappersschool omdat ze alles kon. En reken maar dat mijn moeder gelijk had.
Urenlang zat ik in de bijkeuken bij mijn tante in de kappersstoel en elke keer maakte ze er weer iets moois van. Mijn ultra steile haar werd door Magda vakkundig omgetoverd tot een volle bos met krullen. Lang leve het permanent! Na een bezoekje aan mijn tante keerde ik altijd terug met een kapsel volgens de laatste trends. Meestal koos ik voor een permanent want dat was in de jaren 80 echt mega populair en ook nog eens onbetaalbaar bij de “normale” kapper.
Bij mijn tante zag het er altijd zo makkelijk uit, dat mijn moeder en ik besloten het een keer zelf te doen. Bij de Kruidvat kochten we een pakketje om zo zelf mijn haar te voorzien van een permanent, want zo moeilijk kon het toch niet zijn? En zo bespaarden we ook nog eens benzinekosten naar Ermelo. Maar goedkoop is duurkoop, want haarstyling is een vak apart, dat werd al snel duidelijk. Na de permanent leek het me een goed idee om mijn haar ook zelf te blonderen. Je kunt je misschien iets voorstellen hoe mijn haar eruit zag na die do-it-yourself sessie. Toen ik niet veel later bij een ‘normale’ kapper in de stoel zat was haar advies: alles kort knippen omdat het zo dood is. Daar wilde ik natuurlijk niets van weten, dus ik gaf alleen toestemming voor de puntjes. Een permanent zetten liet ik voortaan over aan mijn tante of een echte kapper.
Maar ondanks die mislukte verfbeurten en permanentjes smaakte het kappersvak naar meer. Mijn tante inspireerde me op tienerleeftijd al enorm en mede door haar wilde ik ook kapper worden. Die tienerdroom was langzaam naar de achtergrond vervaagd want ik begon mijn carrière in de corporate business, maar de passie voor beauty bleef altijd sterk aanwezig. Weliswaar via een omweg, maar die eigen beautysalon kwam er toch. Drie keer raden met wie ik voor het eerst naar de beautybeurs ging? Mijn tante Magda. Ik mocht zelfs een gastcollege geven op haar school en zij gaf een masterclass hairstyling in mijn bedrijf. Ik was geen dwarse puber meer, maar 30 jaar later verbond de beautybranche ons nog steeds.
Lees hier Passie voor Beauty deel 1
Mijn tante Magda is pas geleden 50 jaar getrouwd en daarom gaf ze een groot feest. Het deed me herinneren aan die goede oude tijd in de bijkeuken. Zo zie je maar weer, die ‘saaie’ familie bezoekjes waren zo gek nog niet. Dankjewel tante Magda! Aanstaande zondag ga ik met goede vriendin Kim naar de uitreiking van de Coiffure Awards. Ik kijk nu al uit naar alle mooie kapsels die tijdens de show voorbij zullen komen. Mijn outfit hangt al klaar, wat ik met mijn haar ga doen? Dat moet ik nog even bedenken! Dat permanentje heb ik jaren geleden al afgezworen, maar de liefde voor beauty en mooie kapsels heb ik nooit verloren. Net zoals het experimenteren met kapsels. Een permanent zou ik niet per se aanraden, maar soms is het goed om jezelf te trakteren op een nieuwe look. Net zoals het ook belangrijk is om je business af en toe een ‘make-over’ te geven. Voor BeautyOn heb ik de DIY Beauty Business Scan geschreven. Deze is vanaf volgende week te downloaden op de site.
